Ben Anlarım

Bu şarkıyı, klibi cok cok sevdim nedense.
Nedense demeyeyim gerce, neden oldugunun farkındayım sanırım.

Çünkü en az konusarak oldugu kadar konusmadan da kurulan iletişime cok cok güvenip cok seviyorum. Anlatmadan bile anlayıp anlaşabilmeyi hani..
Duvarların sağlam sanarken içerdeki karmaşaların görülebilecek kadar algılanabilmesini, öz'e o degerin verilmesini hani..
Aklına biri girip değiştiğinde, senin o'ndan evvelki halinin de hissedilebilmesini ya da.
Yüzün gülücüklere büründüğünde bile birinin az evvel aglamış oldugunu farkedebilmesini de. Sana o degeri verip gözleyebilmesini yani.. Senin dısarıya gösterdiğinin ona yetmeyip göstermediklerini de merak eden birisinin oluşunu... O ilişkileri yani işte.

Her bişeyin sen oldugun için, o oldugu için süper oldugu, farklılıkların rahatsız etmek yerine keşfedilecek şeyler oldugu, beraberliğin birlik olduğu, yanyana olmanın yakınlık oldugu, bütünlük olduğu ilişkiler işte.. Yattıgında yalnız hissetmediğin, kendini tamamlanmış hissettiğin..
Sevmeyi, sevilmeyi, sevişmeyi en anlamlı-en kutsal-en mucizevi gördüğün, yaşadığın zamanlar ; dolu dolu "mutluyum" dediğin hani..

Şunun gibi yüzeysel değil, bunun kadar anlamsız degil bu kadar diye olumsuz tarafın örneklendirmesine hiç girmeyeceğim; bu şarkı beni,geçmişimi, şimdimi bana anlatıyor, hatırlatıyor sanki, resmen iyi geliyor, sözleri müziği kadar klibi bile hatta. Üzerine bir süre başka bir şey dinleyesim gelmiyor, diğerleri daha az içtenmiş gibi oluyor.

Bunu hergün kaç kez dinliyorum bilmiyorum, bu yüzden..