sahne 1.
Ne kalabalık, ne tenha denilebilecek bir meyhane. Kıvamında. Beyaz örtülü masaların üzerinde türlü türlü mezeler, durup durup kaldırılan kadehler. Herkes bir şeyler anlatıyor. O'nun masası da neşeli, bir yandan şarkılara eşlik ediyor bir yandan muhabbetlere devam ediyor.
sahne 2.
Masada tek başına. Gözlerini daldığı anlamsız yerden çekip kendine gelince, sağ elindeki mendili farkediyor, ıslak. Hangi ara hatırlamıyor, göz pınarları onun kontrlünden çoktan çıkmış, ağlıyormuş.
Masadakilere bakındığında bir kaç metre ötesindeki pistte dans ederlerken görüyor, ritmini en sevdiği müzikler çalınıyormuş meğer. Herkes onu çağırıyor el kol hareketleriyle.
sahne 3.
Artık masalar bomboş, herkes ortada,eller havalarda beller kıvrılıyor. Bir anda başka başka yörelerin danslarını öğrenmeye çalışırken buluyor kendini O da. Gözlerindeki kızarıklık havadan ortamdan falan herhalde?
sahne 4.
Sabaha karşı meyhane tümden bomboş. Sandalyeler itilip sürtülüp masaların altı üstü temizleniyor. Bir tabağın kenarında nemli, büzülmüş mendiller. Çöpe doğru süpürülüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder