Gürültüsüz bir insan olasım var şu ara. Çok seslilikten sıkılmış olsam gerek.
İçim ne kadar heyecanlı da olsa bağrış çağrış eğlencelerde değil şimdilerde istediğim, ya da ne kadar kırgın olsam da yüksek sesli tartışmalarda da değil rahatlayışım.. Arkası karanlık koca kahkahalarda, aynada kendinden kaçan bakışlarda, üzerine sonradan güvensizlikle yapıştırılmış idealize duruşlarda ya da "-miş gibi"liklerde değil benim görmek istediklerim..
Bahçeye çıktım bugün. Sokakta bir kaç kedi miyavlaması, bir de çocukların oyun sesleri. Ayagımda terlikler, elimde upuzuun bi bahçe hortumu, o çiçek senin bu sebze benim... Çok deneyimli oldugum söylenemez, bacaklarıma nasıl hemen çıkıverdiğini anlamadığım toprak çamur. Terlikleri de çıkarttım oldu olacak. Toprak kokusu. Çok uzun süredir burnuma gelmeyen.. Arada çekingenlikle yanıma gelen çocuklara 3-5 şebeklik. Mutlu oldular, gördüm.
Bir kaç nane toplayıp eve dönüş. Kapıyı açtığımda duyduğum közlenmiş patlıcan kokusu, sıcak ekmek kokusu, bol zeytinyağlı mezelerin yanına anason kokusu... Yıllardır her gün yanyana olan insanların hafiften durgunluğu, ama nihayetinde bir "samimiyet".
Senelerdir aynı şeyleri söyleyen ebeveynlerin sözünü kesen "biliyoruuum"lar yerine, dinleyen gözlerle "hmm olabilir aslında"lar. Mutlu oldular, gördüm!
Sağlığımıza ve beraberliğimize, mutluluğumuza içiyoruz.
Her gün şu bilgisayarı- telefonu açtığımda haberleştiğim insan sayısını bile kestiremeyen ben, şu ara radyasyondan bile kaçmak isteğinde olup elimden geldiğince uzak dursam da iletişim aygıtlarından, önce ne zamandır göremediğim, duyamadığım değerlilerimden geliyor bir email, her bir harfi içten. Çook özlemişim. Kalabalıktan farketmemişim ne zamandır sadece, kendime şaşırdım.
Sonra şimdiki zaman değerlilerimden çok özlendiğime dair bir mesaj. öylesine değil, gerçekten öyle olduğu için. Gözlerim dolacaktı sevmekten..
Ardından başka bir telefon, halimizi hatrımızı paylaşmadan günümüzü sonlandıramadığımız canlarım...
Gülümseyerek uyuyacağız bu gece hepimiz, biliyorum. Arada kaybolanların verdiği burukluk bile bir tebessüm oluşturacak dudaklarımızda, üzerine inceden damlalar süzülse de.. Tüketmek hiç bi zaman güzel olmadı, olmamalı.
Bir sürü bir sürü şeyle çok mutlu olabilsek de biz; en çok barışıklıkla, samimiyetle mutlu oluyoruz, bugün de gördüm.
*Bugün çok mu duygusalım neyim? Seviyorum ulen hepinizi..
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder